«Τό ἀνέσπερο φῶς τοῦ Παναγίου Τάφου ἄς φωτίζει τίς ψυχές μας γιά νά δέχονται τίς λυτρωτικές ἀκτίνες ἀπό τό πρόσωπο καί τήν πνοή τοῦ Ἀναστάντος Χριστοῦ» υπογραμμίζει ο Μητροπολίτης Σιδηροκάστρου κ. Μακάριος στην Πασχάλια Εγκύκλιό του. « Ἡ εἰρήνη καί ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, δῶρα αἰώνια στήν ἀνθρωπότητα, νά μᾶς ἐμπνέοουν καί νά μᾶς καθοδηγοῦν στίς ἀνθρώπινες σχέσεις μας καί στή ζωή μας» προσθέτει ο κ. Μακάριος.
Ο Μητροπολίτης Σιδηροκάστρου τονίζει ότι «Ἠ ὑπόσχεση τοῦ Χριστοῦ, «ἰδού ἐγώ μεθ’ ὑμῶν εἰμί πάσας τάς ἡμέρας τῆς ζωῆς σας», ὅτι δηλαδή θά εἶναι πάντοτε μαζί μας στή γῆ καί στόν οὐρανό, ἄς γεμίσει τίς καρδιές μας γιά νά ἀναδειχθοῦμε νικηταί τῆς παρούσης ζωῆς καί κληρονόμοι τῆς αἰωνίου μακαριότητος».
Το πλήρες κείμενο της Πασχάλιας Εγκυκλίου του κ.κ. Μακάριου έχει ως εξής:
Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,
Ἡ ὡραιότερη τῶν ἐποχῶν στήν ὄμορφη πατρίδα μας, ἡ Ἄνοιξη, ταιριάζει τέλεια μέ τήν λαμπρότερη τῶν ἑορτῶν καί πανήγυρη, τό αἰώνιο Πάσχα τῶν Ὀρθοδόξων. Ἡ ἀνθισμένη πλάση σέ βουνά καί κάμπους προσφέρει τόν πολύχρωμο πίνακα, ὅπου ἐπάνω του προβάλλεται ἀνάγλυφα ὁ θριαμβευτικός ὕμνος τῆς Ἐκκλησίας: «ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ», ἀδελφοί. Αὐτή εἶναι ἡ ἀδιάψευστη πιστοποίηση τῆς νέας ζωῆς καί δημιουργίας. Τό μαῦρο πένθος τῆς Μεγάλης Παρασκευῆς παρεχώρησε τήν θέση του στό χρυσοπόρφυρο χρῶμα τῆς πρώτης ἀναστάσιμης Κυριακῆς. Οἱ θρηνώδεις ὕμνοι καλύφθηκαν ἀπό τίς ἀγγελικές μελωδίες τῆς χαρᾶς τοῦ οὐρανοῦ.
Τό σκοτάδι τῆς ἀγνωσίας νικήθηκε ἀπό τό ἀστραφτερό γλυκό φῶς τοῦ κενοῦ τάφου. Ἔσπασαν οἱ πόρτες τοῦ Ἄδη καί ἄνοιξαν διάπλατα οἱ πύλες τοῦ Παραδείσου. Οἱ πρῶτες ψυχές τῶν δικαίων μπῆκαν στῆς αἰώνιας ζωῆς τά θεϊκά δώματα. Ὁ ἀπαίσιος θάνατος κατατροπώθηκε, καί αἱ πέτραι ἐσχίσθησαν, καί τά μνημεῖα ἀνεώχθησαν καί ζωή ἐκ τοῦ τάφου ἀνέτειλε. «ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ», ἀδελφοί. «Ἀναστάσεως ἡμέρα, λαμπρυνθῶμεν λαοί, Πάσχα Κυρίου Πάσχα. Ἀγαλλιασώμεθα πνευματικῶς καί εὐφραν-θῶμεν ἐν τῇ Ἀναστάσει. Αὕτη ἡμῖν ἡ πασῶν τῶν ἑορτῶν ὑπέρ εόρτιος.»
Ἡ πασχαλινή ἐμπειρία γιά ὅσους βιώνουν αὐτό τόν θησαυρό τῆς Ἐκκλησίας μας μπορεῖ νά κατευθύνει μέσα στόν ὠκεανό τῆς ζωῆς τό πηδάλιο τῆς ὑπάρξεώς μας. Δυστυχεῖς, θαλασσοπόροι, χωρίς τελικό λιμάνι προορισμοῦ, ὅσοι ἐμέννουν στήν ἄρνησή τους. Καί ὅμως ἡ Ἐκκλησία καλεῖ ὅλους νά προσέλθουν καί νά συμμετάσχουν στήν λαμπρή πανήγυρη τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου. «Δεῦτε πόμα πίωμεν καινόν, οὐκ ἐκ πέτρας ἀγόνου τερατουργούμενον, ἀλλ’ ἀφθαρσίας πηγήν, ἐκ τάφου ὀμβρήσαντος Χριστοῦ, ἐν ᾦ στερεούμεθα». Τό κήρυγμά τῆς Ἐκκλησίας μας ὐπερβαίνει τούς πάντες καί πάντα τά ἀνθρώπινα, ὅταν στή θέση τῆς ὁποιασδήποτε ἀρνήσεως ἤ καί ἐπαναστάσεως τοποθετεῖ τό αἰώνιο βίωμα τῆς Ἀναστάσεως. Οἱ πρόγονοί μας κατά τίς ἡμέρες τῆς Λαμπρῆς ὕψωναν τό λάβαρο τῆς Ἀναστάσεως, σάν τήν πιό ἀσφαλῆ ἐναπόθεση τῆς ἐλπίδος τους γιά τήν ἡμέρα τῆς ἐθνικῆς ἐπαναστάσεως. Καί δέν ἔκαναν λάθος. Εἶναι ἡ μόνη ἐπανάσταση πού ἐχαρακτηρίσθη ὡς ἀληθινή Ἀνάσταση τοῦ Γένους.
Σἠμερα, ὅμως, ὁ ἐνθουσιώδης καί παραδοσιακός ἑορτασμός τοῦ Πάσχα ἀπό τούς Ὀρθοδόξους Χριστιανούς ὅλου τοῦ κόσμου, μέ πρώτους τούς Ἕλληνες, σκιάζεται ἀπό τίς ἀνησυχίες καί τούς φόβους γιά πολλά δεινά καί ἀνυπέρβλητα προβλήματα παγκοσμίως. Ὁ πόλεμος στήν Οὐκρανία μέ τήν Ρωσία εἶναι ὅπως φαίνεται ἀτελείωτος. Οἱ 140 νεκροί στή Μόσχα πρό ἠμερῶν καί οἱ ἄλλοι τόσοι τραυματίες εἶναι ἀπόδειξη τῆς πεισματικῆς διάθεσης πού ἔχουν «οἱ τά φαῦλα πράσσοντες». Φαντασθεῖτε πόσες χιλιάδες εἶναι οἱ νεκροί!!! Ὁ πόλεμος στή Γάζα μεταξύ τῶν Παλαιστινίων καί τοῦ τό Ἰσραήλ, στίς περιοχές ὅπου ἔζησε ὁ Κύριός μας καί κηρύχθηκε ἡ εἰρήνη καί ἠ ἀγάπη, δείχνει τήν ἀναλγησία μπροστά στόν ἀνθρώπινο πόνο, τήν πεῖνα, τίς καταστροφές, τόν θάνατο, τήν ἐξόντωση τόσων ψυχῶν καί μάλιστα τῶν μικρῶν παιδιῶν. Πόσο τραγικά εἶναι ἀλήθεια τά ὅσα βλέπουμε νά διαδραματίζονται σ’ αὐτές τίς χῶρες. Φρίττει ὁ ἄνθρωπος καί ὅλοι μένουμε ἄναυδοι μπροστά στά ἐγκλήματα πού γίνονται.
Ὅλα αὐτά καί πολλά ἄλλα, στά ὁποῖα ἀν προσθέσουμε ἕνα ἄλλο εἶδος πολέμου, τήν ἐνδοοικογενειακή βία, τούς φόνους γυναικῶν ἀλλά καί ἀνδρῶν, τήν βία στά σχολεῖα, στά γήπεδα καί, ἐκτός αὐτῶν, τήν λεκτική βία ἀκόμη καί στό Ἐθνικό μας Κοινοβούλιο, ὅλα αὐτά, μαζί μέ τήν ἔκδηλη ἐχθρότητα ἐξωτερικῶν δυνάμεων προκαλοῦν τήν ἐθνική μας φιλοτιμία καί θέτουν σέ κίνδυνο τήν ψυχική ἀντοχή μας.
Αὑτή λοιπόν τήν ὥρα, ἀδελφοί μου, χρειαζόμαστε τά πνευματικά ὅπλα τῆς πίστεως, τῆς ἐλπίδος καί τῆς γενναιότητας. Πηγή ἀνεφοδιασμοῦ, πνευματικό κεφαλόβρυσο ἀναψύξεως ἡ Πασχαλιάτικη Ἀνάσταση τοῦ ἀρχηγοῦ τῆς πίστεώς μας, Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἐκεῖνος εἶναι ὁ νικητής καί θριαμβευτής τῆς ζωῆς. Θανάτῳ θάνατον ἐπάτησε. Αὐτός εἶναι ὁ χορηγός τῆς εἰρήνης καί τῆς χαρᾶς. Ζωήν ἡμῖν χαρισάμενος. Αὐτός μπορεῖ νά ἐμπνεύσει ἀγαθές σκέψεις καί δίκαιη κρίση στίς ψυχές τῶν ἰσχυρῶν τῆς γῆς γιά νά ἀποτρέψουν τούς πολέμους καί νά ἀνατρέψουν τήν ὑποβάθμιση καί ὑποτίμηση τοῦ Χριστιανισμοῦ ἀπέναντι στήν προέλαση πολλῶν ἄλλων θρησκειῶν καί ἰδεολογιῶν πού κυριολεκτικά λυμαίνονται τόν Εὐρωπαϊκό χῶρο μέ προεξάρχοντα τόν ἰσλαμισμό. Ἀλλοίμονό μας, ἄν δέν διαφυλάξουμε ὡς κόρην ὀφθαλμοῦ τήν παρακαταθήκη πού μᾶς κληρονόμησαν οἱ Πατέρες μας μέ τίς θυσίες καί τό αἷμα τους.
Οἱ σκέψεις αὐτές δέν ὑποδηλώνουν διάθεση πολιτικῆς. Εἶναι οἱ σκέψεις καί οἱ προβληματισμοί, ἡ διέξοδος, ἄν θέλετε, τοῦ Πατέρα καί Ποιμένα σας, τοῦ Μητροπολίτη σας, μπροστά στά τόσα ἀδιέξοδα, ἐξωτερικά καί έσωτερικά, πού μᾶς ταλανίζουν ἐδώ καί χρόνια καί ἀπό τά ὁποῖα θέλουμε νά σᾶς προστατέψουμε ἤ καί νά σᾶς δώσουμε τά πνευματικά ἐφόδια τῆς Ἐκκλησίας γιά νά τά ἀντιμετωπίσουμε ἀπό κοινοῦ, ὅλοι μαζί.
Τριάντα καί πλέον χρόνια τώρα ζοῦμε μέ τήν ἀγωνία γιά τήν ἔκβαση ἤ τήν ἐπέκταση ὅλων αὐτῶν τῶν προβλημάτων, γιατί καί ἡ περιοχή πού ζοῦμε, ἡ Ἑλλάδα καί ἡ Μακεδονία μας, εἶναι ἕνας εὐαίσθητος καί εὔθραυστος τόπος. Ὅλοι ἐπιβουλεύονται τήν πατρίδα μας καί τίς ὀμορφιές της. Καί δόξα τῷ Θεῷ ἐν μέσῳ παγίδων καί πολλῶν προβλημάτων διαβαίνομεν. Ἐπιθυμῶ καί παρακαλῶ, ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ τοῦτο τό Πάσχα, «Πάσχα Χριστοῦ τό σωτήριον», νά γίνει, στίς ψυχές ὅλων τῶν κατοίκων τῆς Μακεδονίας μας, εἰρηνική ἐπανάσταση ἐλπίδας καί βεβαιότητας γιά τήν εἰρήνη, τήν ἐλευθερία καί τήν ἀξιοπρέπεια τῆς πατρίδος μας. Ριζωμένοι στόν Ἱερό Τόπο μας, στό ὄμορφο Σιδηρόκαστρο, στά εὔφορα χώματά μας, τήν Κερκίνη, τά Κρούσια καί στό Μπέλλες καί θεμελιωμένοι στήν πέτρα τῆς χριστιανικῆς πίστεως νά συνεχίσουμε τήν πορεία μας μέσα στήν ἱστορία καί στό θέλημα τοῦ Θεοῦ.
Ἀδελφοί μου,
Τό ἀνέσπερο φῶς τοῦ Παναγίου Τάφου ἄς φωτίζει τίς ψυχές μας γιά νά δέχονται τίς λυτρωτικές ἀκτίνες ἀπό τό πρόσωπο καί τήν πνοή τοῦ Ἀναστάντος Χριστοῦ. Ἡ εἰρήνη καί ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, δῶρα αἰώνια στήν ἀνθρωπότητα, νά μᾶς ἐμπνέοουν καί νά μᾶς καθοδηγοῦν στίς ἀνθρώπινες σχέσεις μας καί στή ζωή μας. Ἠ ὑπόσχεση τοῦ Χριστοῦ, «ἰδού ἐγώ μεθ’ ὑμῶν εἰμί πάσας τάς ἡμέρας τῆς ζωῆς σας», ὅτι δηλαδή θά εἶναι πάντοτε μαζί μας στή γῆ καί στόν οὐρανό, ἄς γεμίσει τίς καρδιές μας γιά νά ἀναδειχθοῦμε νικηταί τῆς παρούσης ζωῆς καί κληρονόμοι τῆς αἰωνίου μακαριότητος.
Χριστός Ἀνέστη! Χαίρετε, ἀδελφοί μου, καί πάλιν ἐρῶ χαίρετε ἐν Χριστῷ Ἀναστάντι
Ἐσεῖς καί ὁ οἶκός σας καί οἱ οἰκογένειές σας
Μέ πολλή ἀγάπη εὐχέτης,
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+Ὁ Σιδηροκάστρου Μ Α Κ Α Ρ Ι Ο Σ
